کد مطلب:94605 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113

خطبه 188-در ذکر فضائل خویش












[صفحه 498]

پیكر عزیز رسول خدا در آغوش من بود كه دعوت حق را لبیك گفت آنان كه از اصحاب و محرم راز محمد (كه درود بی پایان خدا به روان پاكش باد) میباشند، نیك میدانند كه من حتی لحظه ای سر از فرمان خدا و رسولش نپیچیده ام، و در راه اسلام و پیامبر خدا، جان را در طبق اخلاص نهاده ام. آنجا كه پای دلیران و جنگ آوران، سست می گشت و پا بفرار می گذاشتند، من با عزمی راسخ و اراده ای استوار، سلحشورانه سر خصم را از تن جدا كرده بزیر پایش می افكندم و از هر گونه جانبازی و فداكاری دریغ نمی نمودم. جانبازی و شجاعتی- در راه اسلام- كه خدا مرا به آن ارجمند و مفتخر داشته است. آن هنگام كه مرغ روح، از تن پاك رسول خدا بعالم ملكوت پر می كشید، سرش بر سینه و دامنم بود، و در حالیكه پیكر عزیزش را میان دست و بازوی خود داشتم، دعوت حق را لبیك گفت. من آن دستی را كه به تنش تطهیر شده بود، بچهره خود كشیدم و متصدی غسل دادنش شدم (درود بی پایان به روان پاكش باد ) فرشتگان در اینكار مرا یاری نمودند و ساكنان خانه ها و همه گروه فرشتگانی كه در آسمان و زمین در آمد و شد بودند، در موت او گریه های سوگوارانه سر دادند. مویه ها و ناله های غمین و آوای نماز آنان از

گوش من دور نمیشد تا اینكه سرانجام در آرامگاهش نهادیم. اینك شما به من بگوئید، كیست كه در حیات و ممات به آن حضرت از من نزدیكتر، و به لطفش سزاوارتر است؟ شما ای مردم، با نیت پاك و چشم بینا، برای پیكار بسوی دشمن بشتابید. سوگند به خدای یكتا و بی همتا، كه من براه راست و شیوه انصاف ره می سپرم، و دشمنان ما در پرتگاههای كجی و ناراستی گام می نهند. سخنانم را بجان قبول كنید و در ایندم، من از خداوند مهربان برای خود و شما طلب آمرزش و مغفرت میكنم


صفحه 498.